Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een borduurpakket met pinguïns kocht, zeker al in 2018 of eerder:
Het was een klein borduurwerkje, dus geknipt voor mij, omdat ik niet van grote borduurwerken houd.
Thuisgekomen is het in een la verdwenen (ik was bezig met andere dingen) en toen ik het pakketje eindelijk na een half jaar ofzo een keer openmaakte, bleek dat het stukje stof dat erin zat, een heel fijn linnen stramien was, dat nogal ongelijk was (dunne en dikke draden door elkaar) en dat bovendien scheef was afgeknipt! Omdat ik het al een poosje geleden had aangeschaft en ik ook de bon niet meer had, kon ik er niet meer mee terug.
Na goed tellen bleek dat het borduurwerkje echter nét op de stof moest passen, ondanks dat het scheef was. Aangezien ik altijd op Aïda werk, bleek dit stramien echter wel héél erg fijn voor mij: de kruisjes waren zó’n prutswerkje, dat ik nauwelijks kon zien waar ik was gebleven. Dit kwam ook doordat het licht garen was op lichte stof, je kon niet goed zien waar je gebleven was. Na een klein stukje te hebben geborduurd, viel het resultaat mij zeer tegen: het werd helemaal niet mooi! Uiteindelijk is het geheel dus weer in een la verdwenen.
Tijdens een opruimbeurt van mijn hobbykamer kwam een tijd later het werkje weer tevoorschijn en heb ik het in de prullenmand gegooid, omdat het er toch nooit van zou komen om zulke kleine kruisjes te gaan borduren, temeer omdat ik het resultaat zo lelijk vond.
Een dag later kreeg ik echter al spijt. Gelukkig was de prullenmand nog niet geleegd, waarna het werkje weer tevoorschijn werd gehaald. Nadere bestudering leerde mij, dat ik een fout had gemaakt: het werkje bestond niet uit kruissteekjes, maar uit halve kruissteekjes, véél minder gepriegel dus! Ik had toevallig net een mooi lapje linnen liggen (zat bij borduurspullen die ik met Koninginnedag op de rommelmarkt had gekocht) en daar bleek het werkje mooi op te passen.
En zo ben ik weer vol goede moed begonnen. Nog steeds een heel gepriegel, maar absoluut veel minder dan wanneer ik hele kruisjes had moeten borduren op een ongelijke stof. Ik heb er wél af en toe een loep bij moeten pakken, om goed te kunnen tellen hoeveel steekjes ik al had geborduurd en hoeveel ik er nog moest. Niet alleen vanwege het fijne werk, maar ook vanwege de lichte kleuren op de lichte stof.
Na iets van anderhalve pinguïn te hebben geborduurd, was ik het echter zat en verdween het borduurwerk wederom in een la.
Elke keer als ik het borduurwerk tegen kwam, gaf het mij een rot gevoel. Daarom had ik uiteindelijk bij mijn meest recente opruimbeurt besloten om het tóch weg te doen.
Toen ik het echter tevoorschijn haalde en toch nog eens bekeek, vond ik het toch wel erg zonde. Verder bleek dat ik eigenlijk veel verder was gekomen dan dat ik dacht, er hoefde helemaal niet zo heel veel meer geborduurd te worden!
Jullie raden het misschien niet, maar ik heb toch het borduurwerk weer opgepakt en ja hoor, zowaar: HET IS AF!!!😃😃😃
Zijn de steekjes allemaal netjes en gelijk? Nee. Maar aangezien ik nog nooit eerder zo iets kleins heb geborduurd en ik normaal gesproken altijd op Aida werk, ben ik er toch heel erg tevreden over.
Het moet nog gestreken worden en ik maak eigenlijk elk jaar een ornamentje voor in mijn kerstkrans, dus ik denk dat dit het ornamentje voor dit jaar gaat worden. Jullie krijgen hem dus nog een keer te zien als hij echt helemaal af is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten